Verliefdheid
Een bekend gevoel.
Alom aanwezig, net ontstaan of hoe oud ook, nog steeds daar
Zichtbaar in blik van verstandhouding in gebaren of diep verstopt in een geheim
Je kan ook verliefd zijn op iets anders , een gevoel wat zich opbouwt zonder dat het de bedoeling is,
Iets te vinden wat je niet zocht.
Iets wat er was, maar je eigenlijk nooit zag.
Ik heb nu dat gevoel, ik ben verliefd.
Eigenlijk nog niet zo heel lang.
Een goed jaar nu ongeveer.
Wonend vlak bij haar.
Het Asserbos.
Zomaar midden in de stad.
Had ik jaren dat ik er niet naar haar taalde, niet bij haar kwam.
Ze gesloten bleef voor mij, ik zag haar niet staan.
Andere bossen trokken mij meer.
De bossen met heide en vennen, de bossen van de das en ree.
Bossen van woest lijkende natuur en eindeloos groot.
Om in te verdwalen, je te verliezen.
Toen kwam corona
Corona met, blijf dicht bij huis, ga niet ver weg én wees voorzichtig.
Toen ontdekte ik het bos
Het Asserbos
En zag door die maar 100 hectare groen en al die paden,
haar schoonheid, haar rust.
Zag bij goed kijken ineens haar mooie structuren, haar lanen
Zag daardoor ineens hoe anders ze was , zo mooi.
Hoorde ineens de roze vleermuis, zag waterdrieblad, bloeiende orchideeën en waterviolier.
Gezang van het vuurgoudhaantje en het klagen van de zwarte specht
Ontdekt ineens haar verhalen, omdat ik tijd voor haar had.
Hoorde over een klooster, over schaatsen en psalmen in het bos.
Over de bosbeek, trapauto`s, oorlogen en een man met een frans staartje, een liniaal in zijn hand.
Over verdriet , gemis en op elkaar verliefde stellen.
En dat allemaal in dat bos
Ik ben verliefd , ik moet er heen, ik moet haar zien.
In én met haar wandelen.
Liefst elke dag, soms wel twee keer.
Het Asserbos, zo anders , zo gracieus, zoveel meer stijl.
Zoveel meer verhalen.
Geen bos is zo mooi als zij.